Μιλτιάδης Γ. Λιδωρίκης
Γεννήθηκε στο Κροκύλειο Φωκίδας το 1871 και υπήρξε διακεκριμένος θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και πολιτικός της γενιάς του 1890, κυρίως όμως ο αγαπημένος Μίλτος της Αθήνας των «ωραίων ημερών» και των κοσμικών σαλονιών. Σπούδασε νομικά, εκλέχτηκε βουλευτής το 1906 και το 1910 και διετέλεσε διευθυντής της Βουλής. Γόνος οικογένειας αγωνιστών του ’21, μυημένων στη Φιλική Εταιρεία, είχε γαλουχηθεί με το όραμα της Μεγάλης Ιδέας και πήρε μέρος ως εθελοντής στους πολέμους του 1897 και του 1912, υπήρξε ιδρυτής του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου, από τους ιδρυτές της Εταιρείας Ελληνικού Θεάτρου και καθηγητής της αντίστοιχης θεατρικής σχολής, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων και προσωπάρχης του Εθνικού Θεάτρου. Εργάστηκε ως χρονικογράφος εφημερίδων και έγραψε περίπου είκοσι θεατρικά έργα –δράματα, κωμωδίες και επιθεωρήσεις– καθώς και δύο μυθιστορήματα. Είχε δύο γιους, τον Γιώργο και τον Αλέκο – γνωστό θεατρικό συγγραφέα και δημοσιογράφο. Απεβίωσε το 1951.